When I am Sad / Ben Hüzünlüyken

Ben hüzünlüyken etrafta dolaşırım,

Otururum, uzanırım....

-Ne yapıyorsun?

-Hiçbirşey sadece ölüyorum!

Ben hüzünlüyken, duvarlarla bütünleşmek ve yok olmak isterim.

Oyuncak ayıların arasında kaybolmak...

Ben hüzünlüyken, herşey çok karmaşık görünür.

Yüksek yerlere tırmanmak isterim.

Zehirli mantarlar toplarım.

Suyun altında kalırım.

Anneme, geldiğim yere dönmek isterim.

Ben hüzünlüyken, herşeyin içinde boğulur gibi olurum.

Ben hüzünlüyken, hep uyanık hissederim.

Uzaya gitmek isterim ve uzaylıların dünyayı yok etmesini...

Bence herşey aptalca. Kuşlar, şemsiyeler, yağmur...

Ben hüzünlüyken, siyah giyerim.

Kendimi her zamankinden fazla bencil hissederim.

Tüm özel günlerden nefret ederim.

Karanlıkta yalnız oturmayı severim.

Ben hüzünlüyken, kaçmak isterim.

Issız bir adada kalmak ve hiç geri dönmemek isterim.

Bir psikolağa giderim, psikolog zırvalar bana.

Bence bir giyotin kullanmak iyi bir fikirdir o an.

Sonra...

Bir sabah uayandığımda iyi hissettim kendimi.

Dışarı çıktım ve herşey güzel görünüyordu gözüme.

Etrafa baktım, oturdum, uzandım...

-Ne yapıyorsun?
-Hiçbirşey, sadece mutluyum.