25 Şubat 2011


İçimizdeki kalabalığa rağmen, yalnızlığımız neden hep bol gelir ?

5 yorum:

  1. Sunay Akın mı dedi Murathan Mungan mı bir dizesinde emin değilim ama
    İnsan yaşlanınca yalnız mı kalıyor ne diye
    çok doğru demiş her kim ne demişse

    içimdeki kalabalığa rağmen bende kendimi çok sık yalnız hissederim şimdi de öyleyim. Hep yalnız değil miyiz zaten? Yalnızlık yada birinin senin yanında olması nedir ki zaten çevrende istediğin kişiler olsa bile kendi içini dinleyip bir şöyle kendine döndüğün zaman yine yalnız değil misin çok derin bir konu :) daha bu gün bir arkadaşıma dedim ben zaten yalnız öleceğim diye şimdi bunu okuyunca aklıma bugünki sohbetimiz geldi uzar da gider işte...

    Sevgilerimle

    pluie

    YanıtlaSil
  2. Yunus'un:
    Meğer ki gökte yıldızım
    Şöyle garib bencileyin

    dizelerini de ona yormustum... ayniyette o kadar cok ve hasir nesir gorunurken, hakikatte birbirlerinden matematigimizin yetmeyecegi kadar uzak olmak... belki!

    YanıtlaSil
  3. ahmet altan tehlikeli masallar' da "yanımda kimse olmadığından değil yalnızlığım, yalnız olduğumu söyleyebileceğim kimse olmadığı için yalnızım ben" der ve ben her türlü kalabalığın içinde yalnız kalmanın mümkünlüğünü anlarım.
    ister içimizdeki isterse dışımızdaki.
    farketmez.

    YanıtlaSil
  4. Yanlızlığın özü nedir ?

    YanıtlaSil
  5. Kendini farklı zamanlara böler ve çoğalırsan yalnızlık duygunu güçlendirirsin. Sürekli aynı zamana odaklanırsan da yalnızlığını sabitlersin. Sabit bir yerde çakılır kalırsın. Bu nedenle yalnızlığınızı rahat bırakın. O zamanı geldiğinde bulduğu bir delikten sızacak ve içinizdeki havayı boşaltarak sizin kalıbınızı alacağından artık bir bolluktan sözedilmeyecektir.

    YanıtlaSil