9 Nisan 2011

al kelimelerimden kokunu

gidiyorum,
başka bir rüya şehire
kelimelerin tükenmediği,
ışıkların kapandığında ölmediğim bir şehire
gidiyorum,
gözlerimi kapattığımda hüznün libasını giyinmediğim,
heybemdeki incileri dökebileceğim bir şehire
..
gidiyorum ,
kokunun sinmediği meçhule ..

4 yorum:

  1. Güzel yazıyorsunuz..:)

    ''hüznün libası'' güzel bir terim..
    Hoşuma gitti..
    Hatıralarıma,hayallerime dokundu..

    Ve hüznü kuşandırdı yeniden..

    YanıtlaSil
  2. Tesekkur ederim :)

    Uzuldum, zira kimsenin o libasi giyinmesinden yana degilim. Cunku yerli yersiz agirligi altinda ezilmesi kolay bir kumas. Fakat tasiya bilene de yakisan bir libas ..

    Tabiri caizse, bulunmaz hint kumasi .. :)

    YanıtlaSil
  3. Eyvallah hocam..:)

    Taşıyabilene yakışan..
    Yürek ülkesine anlam veren..
    Bulunmaz Hint kumaşı..

    Yüreginde ve gözlerinde hüzün biriktirenlere selam olsun..

    Ve hüznü,yüreğinde kutsal bir ateş gibi taşıyanlara,bin selam..

    Saygıyla..:)

    YanıtlaSil
  4. Buruk sancilar iyidir, yasadigimizin simgesi onlar :)

    ..

    YanıtlaSil