Tanrı, yıldızlarla oynayan bir çocuk.
Senin yıldızların kelimeler, söyle raksetsinler, alev saçlarıyla sonsuz bahçesinde hayallerinin.
Kelime ormanda uyuyan dilber; şair uzaklardan gelen şehzade.
Öyle seveceksin kelimeleri sana yetecekler.
Yıldızlar Tanrı'ya yetmiş mi?
Kelimeler benim sudaki gölgem, okşayamam onları, öpemem. Bir davet olarak güzel kelime ve dualarda muhterem. Gönülden gönüle köprü, asırdan asıra merdiven.
Kelime, kendimi seyrettiğim dere. Kelime sonsuz, kelime adem.
vay... çok beğendim.
YanıtlaSilmeric can'dir, ha okurken canim cikiyor o ayri ama can'dir ..
YanıtlaSilçok çok güzel.
YanıtlaSil-
hemera
begendiginize sevindim : )
YanıtlaSilonları okşamayı, öpmeyi çok istesen de dalsan sen de sulara narcissus gibi... ıslanır mısın? kelimeleri mi kaybedersin? yoksa boğulur musun?
YanıtlaSil"Öyle seveceksin kelimeleri sana yetecekler" Tutkudan söz ediyoruz öyle değil mi ?
YanıtlaSil@ heamoglobin - paradoks ..
YanıtlaSilkelimeler susarsa ya !
sozcukler bogulursa !
su'da olup yinede kurumak var ise isin ucunda !
@ Nessuno - evet. ustelik en siyahindan !
YanıtlaSilCemil Meriç; gerçek aydın ,soran,sorgulayan kafa, çalışan bir kalp...
YanıtlaSilUstad in kelami dehliz, cok okunup az anlasilan kisilerden ..
YanıtlaSil