annem,
tırnaklarından sancılanmış bana en başta
onları geçirip toprağa beni doğurmuş
ruhumun tenimle bulusmaşı iki ses arası
mahşeri bir çığlık eşliğinde olmuş
libasım siyah seçilmiş
öyle uygun görülmüş
doğru,
diriliş anında ki ben ben değildim belki
peki,
kıyamet anında kıyamda yerime sen mi ruhuma sur olacaksın
gel emrine yerime sen mi itaat edeceksin
sorgulanacaksın !
söyle,
yerime nasıl hesap vereceksin ?
"(...) dünyanın en zor mesleğidir şairlik hem yanar, hem yakar, ateşi elin de değil, yüreğin de tutar(...)
YanıtlaSilAkşam olmasın ne olur,
Aydınlıklar örtsün üstümü
Gözlerimde kalsın güneş..
Yaşam azar azar Ölürken içimde,
Dokunmayın bana Birşey sormayın
Her ölenin ardında Kalan gibi Bende yastayım..
Azad ettim seni içimden benimle ölmeden,
İlkbaharlara bıraktım
Dalda tomurcuk ol,Yaprak ol çiçek ol diye..
Biliyorum birgün
Sende azad edeceksin Beni içinden,
Eylül sarısına Dalların ucunda
Sallanan son yapraklara,
Yas tutmadan..
Güneşle örtün üstümü
Bari ölen yanımdan
Arda kalan Işıkla buluşsun...
teveccuhunuz efendim ..
YanıtlaSilpaylasimin icin tesekkur ederim ..
"..ruhumun tenimle buluşması, iki çığlık arası olmuş..." affet ve bağışla demekten başka bir şey gelemez elinden. Gelmemeli ötesi zebaniliktir zaten. Ancak bir zebani dayanabilir o dizeye.
YanıtlaSilbir yuzum insan
YanıtlaSilbir yuzum zebani
dengeliyor iste olani biteni .
Derdimi anlatırken, kelime unutursam böyle yanlış anlaşılır.:) Dizenin sonrasındaki cümleyi, söylenen kişinin kuracağı varsayıldı efendim; yazanın değil. Ve o dizeden etkilenmiyorsa karşısındaki kişi ols aolsa zebani olabilir demek istemiştim. Beceremedim, affola.:)
YanıtlaSilestg efendim .. sizin yorumlariniz herhalukarda kabulumdur .. : )
YanıtlaSilbu benim iki yuzumun oldugu gercegin yinede degistirmiyoru ki ..
celiski icerisinde ruhum, ya renkli ya renksiz ..
araf'i beceremiyor, hep uclarda; ya hep ya da hic ..