16 Ekim 2011

ince bir sızı


işte ben !
eğri ve doğrunun yer değiştirdiği,
ortalığın bulandırıldıkça bulandırıldığı noktadayım.
ellerimin buzu erittiği, ateşi dondurduğu noktadayım.
ben ! içimi, içime dökemediğim noktadayım.
Tanrım,
nasıl olur da böyle küçücük bir yara
Azrailin nefesini ensemde hissettirebiliyor ?
nasıl olur da ağlayamıyorum ?
varla yokluk arasında parçalanış, nasıl bir şey bu ?
sonra diyorum ki,
ne gereği var içime döküp ruhumu bulandırmaya ..
zaten zor sığdırdım onu oraya ..
gözlerim yanıyor !
sanırım karanlığa doğru yol alma vakti ..


6 yorum:

  1. KARANLIĞIN PRENSESİMİ olacaksın son dizeye uyup...:) GÜZEL DİZELER ŞAKA BİR YANA..:))

    YanıtlaSil
  2. Karanlığa doğru gitme, aydınlığa gel lütfen. Sana aydınlıklar daha çok yakışıyor.. Bence...

    YanıtlaSil
  3. @ crazy - evet vampirella olacam .. bugune kadar kanimi emenlerin iliklerini kurutcam : )

    YanıtlaSil
  4. @ vladimir - bir gun o da olacak .. da orada ki karanlikta ki vurgu uykuma nazarandi ..

    : )

    ama suan ki ruhani vaziyettimde pek farkli degil .. cikcam ve onerini goz ardi etmedim .. iyi olayim, gidecegim : )

    Tesekkur ederim efenim ..

    YanıtlaSil
  5. her mektubunun adresi değil mi zaten karanlık?

    en fazla griye ulaşabilirsin sanki..

    o da bir anlık..

    YanıtlaSil
  6. ben hep gri kokan boyuttayim ..

    YanıtlaSil