işte ben !
eğri ve doğrunun yer değiştirdiği,
ortalığın bulandırıldıkça bulandırıldığı noktadayım.
ellerimin buzu erittiği, ateşi dondurduğu noktadayım.
ben ! içimi, içime dökemediğim noktadayım.
Tanrım,
nasıl olur da böyle küçücük bir yara
Azrailin nefesini ensemde hissettirebiliyor ?
nasıl olur da ağlayamıyorum ?
varla yokluk arasında parçalanış, nasıl bir şey bu ?
sonra diyorum ki,
ne gereği var içime döküp ruhumu bulandırmaya ..
zaten zor sığdırdım onu oraya ..
gözlerim yanıyor !
sanırım karanlığa doğru yol alma vakti ..
KARANLIĞIN PRENSESİMİ olacaksın son dizeye uyup...:) GÜZEL DİZELER ŞAKA BİR YANA..:))
YanıtlaSilKaranlığa doğru gitme, aydınlığa gel lütfen. Sana aydınlıklar daha çok yakışıyor.. Bence...
YanıtlaSil@ crazy - evet vampirella olacam .. bugune kadar kanimi emenlerin iliklerini kurutcam : )
YanıtlaSil@ vladimir - bir gun o da olacak .. da orada ki karanlikta ki vurgu uykuma nazarandi ..
YanıtlaSil: )
ama suan ki ruhani vaziyettimde pek farkli degil .. cikcam ve onerini goz ardi etmedim .. iyi olayim, gidecegim : )
Tesekkur ederim efenim ..
her mektubunun adresi değil mi zaten karanlık?
YanıtlaSilen fazla griye ulaşabilirsin sanki..
o da bir anlık..
ben hep gri kokan boyuttayim ..
YanıtlaSil