votka kokuyor ruhum

Anladım ki,

Münafık dudağım cüzzamlı bir dokunuşun izi taşıyormuş meğer.

Ve bak işte,
Yine yağmur yağıyor gri kentime,
Hani içimde ülke diye büyüttüğüm Istanbul vardı ya eva',
Işte o yavaş yavaş lağım kokan vasat bir şehre dönüşüyor.
Yine/de kayboluyorum sokaklarında,
Yine/de içimde bir saltanat, henüz tahtan devrilmemiş bir sultan ..
Sonra bir yerde okuduğum cümleyi hafızamdan geçiriyorum;

"Zorba olmalı insan, öyle şefkat, sevgi, vicdan gibi tuhaf duygular edinmemeli.
Siktir diyebilmeli ki, yüzüne siktir çekilmesin..."

Sonra içerliyorum,
Yok be eva' !!
Beceremiyorum su insanlık denilen olayı
Hani düşünüyorum da,
Acaba öpüldüğümde benimde kimliğim değişir mi ?

Ve, keşke çığlıklarım kadar yakın olabilseydin ..
Ve, keşke bu kadar çok üşümeseydim iyidi..

o şarkı