8 Ekim 2012

uzak da olsa yakın, yakın da olsa uzak..

Beynimi yiyorlar anne beynimi !
Kalbimi yiyorlar anne kalbimi !

İçimde o kadar çok yarım hikaye var ki,
Tamamlanmamış hüzünler,
Sonu bir türlü gelmeyen sanrılar ...
Sancılar ..
Ve fotoğraflar .. 
âh o kör olası fotoğraflar,
İnsanı hep en kötü tarafından yakalarlar !

Bir hayalkırıklığı ..
Bin camparçası ..

Ve bak !
Yine sonunu getiremediğim bir yazı..
Her şey yarım ..
Ben gibi ..


5 yorum:

  1. o zaman
    "bu şarkı" da benden olsun....

    hep yarım yarım ve erken yaşanan.....

    http://www.youtube.com/watch?v=hwQ3jTrh9eg

    YanıtlaSil
  2. Bugün nereye baksam, kimle konuşsam, hepsi ardında bıraktığı hikâyelerin fotoğraflarından yakınıyordu. Bunca sakınırken kendimi, bir gün bir yerden bir fotoğraf çıkacak da beni başladığım yere götürecek diye aklım çıkıyor benim de. Hele bugün daha çok korktum. Bu korku.. Hep böyle benimle mi yaşayacak..

    YanıtlaSil
  3. Öyle işte.Her şey yarım...

    YanıtlaSil
  4. İlk satırlara bakarak bir Yasar Kurt sarkısı bekledım O sarkı'yı...

    Korkuyorum Anne, al beni içine.... diye baslayan....

    YanıtlaSil
  5. Leylaaaaaaaa; Neler yapıyorsun anlatsana :)

    YanıtlaSil