5 Ocak 2013

İstanblue

nasıl dese/m ?


dedi ki, 
dudaklarım daha önce hiç bu kadar aşk çekmemişti
buselerim hiç bu kadar sen çekmemişti
dudakları şehvet saçan sevgili,
onları yalnız bana sakla
öpmesin kimse benden başka 

dedim ki, 
aşk başlamadan güzel 
o yaşa(n)madan güzel
hiç kimse yeterince yanmamış
hiç kimseyi yeterince yakmamış
aşikar o ki,
hiç kimse aşk'a doymamış ..

* 
söyle, sen hiç o'na doyanı gördün mü ?

o şarkı

5 yorum:

  1. Üstad Cemal Safi'nin şiiri geldi aklıma..

    "Yeryüzünde ben ürettim veremi,"
    "Lokman Hekim bulamadı çaremi,"
    "Aslı için kül eyledim Kerem'i,"
    "İbrahim'in atıldığı kor benim..."

    Bu günlerde İstanbul da maviden çok gri..

    Saygı ile..:)

    YanıtlaSil
  2. ondan söz ederken, yollar, çok söyleyip, yine hiçbir şey d(iy)ememiş olmaya çıkar hep..

    o usanılıp bıkılan değil, içinden hiç çıkılmayandır..

    ve son bir şey daha;
    dokunmadan, bakmadan sevmek, bağcıkları birbirine bağlanmış ayakkabılarla yürümeye benzermiş..

    YanıtlaSil
  3. nasıl desem? bir başka olmuş bu şiirin, başka bir tat var:)

    Senin bana önerdiğin Piedra ırmağının kıyısında oturdum ağladım kitabını okudum ve gerçekten etkileyici olduğunu söylemek istiyorum, teşekkürler önerdiğin için:)

    YanıtlaSil