Bir radyo dinliyorum, dalıyorum eskilere .. Gömdüğümü zannettiğim o eksiklik hissine yeniden yenik düşüyorum. Ve baktım olmuyor, aldım aynayı karşıma konuştum; 'ne yaparsan yap, nereye gidersen git hüzün huyundur, .. kaçamazsın ne benden ne kendinden .. O'ndan, hiç ..'
Ve kabulleniyorum, bir o var benden içeri.
o nun anlami sende buyuk galiba :)
YanıtlaSil.İmza.
YanıtlaSilkesinlikle..!
YanıtlaSilkaçamıyor insan,ne kendisinden ne de ondan..!
Hakikat ayna da değil,aynaya bakan "ayn" da saklıdır.
YanıtlaSilbazen çok ince nüaslar zihnini kurcalar ya sanırım öyle bir şey. durgun pazar üstelik lodoslu bitse diyorum
YanıtlaSilBir iki gündür içimde dolanıp duruyordu;
YanıtlaSilÇöle, kum tanesi sorulur, amenna!
Kum tanesine çölü sorma ama...
'Kum gibi', güzel tevaffuk :) O'na gelince; ne diyeyim, belli ki, O, sana emanet...
bu sabah bu kaçıncı blog-yazı hüzün kokan.
YanıtlaSilen çok hüzün yakışır bazı kadınlara....
YanıtlaSilBazen aynaya bakıp gerçeği kabullenmeli insan.
YanıtlaSilsanırım hüzün senin gerçekten huyun, aslında yaradılışın böyle demek daha doğru olur.
YanıtlaSilşerefe
YanıtlaSil'hiçbir yere gitmeyen bir yola çıkmışım'
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilkaçmayı başarmak gerek bi şekilde..
YanıtlaSilkullandığın tüm görsellerde insanların arkası dönük..
YanıtlaSil