18 Eylül 2010

Synergia

Kaç kez yazdım sildim bende takip edemiyorum artık. Nasıl olsa hikaye'de, sonu'da hep aynı. Yani, yeni başlangıçlara ne gerek, lüzümsüz demagojiden başka birşey de değil zaten. Son!

Inanıyormuyum, inanmıyormuyum.. bunlar zaten önemsiz. Samimi, evet, ama bir o kadarda ölmüş bitmiş, kıytı köşelerde kafa bulmuş ya da bulma yolunda. Aferim!

Deşarj olmak için illa küfür mü etmek mı lazım, illa yedi ceddine saymak mı lazım. Öyleyse, saydım say, birde telafüz edebilsem sinerji tam oturacak ama gel gör ki tık yok. Firarda!

Bir düşünce ancak bu kadar çelişkili olur. Yeminle!
Yok ya, musibet-lik sinmiş yine perdeye, illa kalk diyor. Brava!

Içim boş demişim, keşke boş olsaydı. Ben ölmüşüm de ağlayanım yok; yanarım yanarım namazımı kıldırmaya cesaret edecek delikanlı bir imam bulunamicak ona yanarım. Kaldım mı şimdi dımdızlak ortada! Ben yetim ben yetim vay ..

Koydu, hemde nasıl.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder