zaman/sız/ım

Kendine söz vermişti,
Kalbine kimse dokunmayacak,
Ruhuna kimse fısıldamayacakdı ..

Sözünü tutamadı,
Yelkenleri bilmediği yöne açtı ..
Bilinmeyene yol aldı ..

Nihayetinde ruhu alabora oldu,
Abisler(in)de kayboldu, boğuldu .

Belki güzel bir hayal olarak kaldı zihinlerde,
Ya da dudaklarda raks eden bir isim oldu ..
Belkide sadece bir fısıltı,
Ya da vasat bir anı oldu ..

kim bilir,
belkide çoktan unutuldu,
mazinin sisin de,
kayıp olup gitti ..

püff,