8 Mart 2011

Bir Yerden Başlamak Lazım

Kişi ne kadar aydınlık içerisinde olursa olsun, kendini ister istemez bir karanlığın içinde buluyor. Bunu bir eksiklik olarak mı algılamalı, yoksa zenginlik olarak mı, henüz kavrayamadım. Belkide kişi ne ile karşılaşacağını bilemediği için, kendini kolaylıkla abislerin derinliğine bırakıyor;
Belkide korkakça ve basıt bir kaçış yolu olarak görüyor .. kim bilir.

Bildiğim tek şey, bu vasat kaçışların, küçük olsa bile, bir bedelinin olduğu gerçeği.

***
Gecemi, ay'ın etrafında raks eden yıldızlar süslüyor, bir nevi karanlığımı aydınlığa kavuşturuyor.
Gündüzüm ... âh, o umut ve hayalleri ile çok başka alemlerde.
Çok uzaklarda ..
Içini bana dök/e/mez, zira arkadaşlık mertebesine henüz ulaşamadık kendileri ile ..

Belki bir gündüz vakti o da olur ..
.. kim bilir ..

2 yorum:

  1. Düşüncelerime çok yakın bu yazdıkların insan ya bende böyleyim der ya o biçim işte:)

    Yurtdışında yaşamana rağmen Türkçen çok güzel.

    Maşallah diyelim :)

    Mutlu kal!

    pluie

    YanıtlaSil
  2. Ben bu duruma asinayim, bunyem bundan baskasini kaldirsmaz dusuncedindeyim.

    Senin kisa zamanda, yeniden gunesin aydinliginda gule bilmen dilegiyle :)

    Tesekkur ederim; hani gramer olayina dikkat etmeye caba gosteriyorum, ancak ne kadar basarili oluyorum, iste onu bilemiyorum. İdare ediyoruz iste :)

    YanıtlaSil