11 Mayıs 2011

sayha/m

ah be çocuk,
ne sen gelebiliyorsun
ne ben gidebiliyorum
ne gece
ne gündüz
aşamadım ruhumun boğulmalarını
yürüyemedim yüzünde ki çizgilerde
arafta kaldım yine
yakalayamadım seni benden ç/alan zalim melekleri ipek saçlarından
yetişemedim yıldızlara, söndüremedim avuçlarımda
tozlarını serpemedim ay'ın alıngan yüzüne
yıkayamadım güneşi tuzlu yağmur taneleriyle
arınamadım sayham,
dudaklarıma dua gibi düğümlenen aşkından arınamadım !

3 yorum:

  1. o çocuk yakışan bir acı...Kimse taşıyamaz biliyorsun..

    arınmak değil bulaşmak isteyen senden ben sadece eline bir ren verdim Güneş sarısı deniz mavisi acını boya boya ve ince sızımdan arındığım gibi sende arın...

    o çocuk..

    YanıtlaSil
  2. Senin bakış açını seviyorum ben, gerçi kalp gözü ile bakan kaç kişi kaldi ki ! Biliyorum, herşeyi unutmak, zaman zaman silip baştan başlamak gerek bazen !
    Zamanla ..
    Ah be çocuk, Güneş’in parlaklığı, Deniz’in mavisidir beni ürküten ..
    Bir elimi sarıya diğer elimi maviye boyamam, boyayamam .. o kumaş lekesiz, temiz ve saf kalmalı, başka renklerle karısmamalı .. kör ve sağır ruhlarla kirlenmemeli ! ..

    Gittiği yere kadar ..
    bak,
    serzeniş tam şurda,
    boğazımda ..

    YanıtlaSil
  3. sana renkli bir masal ila renksiz bir kabus arasında, öylesine gidip gelidigim bir anımda yazıyorum.
    dengesiz bir şekilde,
    bir ileri iki geri savrulup durduğum bir anımda ..
    ortalardan sıkıldığım,
    araf'tan kurtulduğum bir anımda
    ah be çocuk,
    kendimi yeniden uçlara, kıyılara vurmak, noktalardan ürkmeyen bir hayal kurmak istiyorum.
    biliyor musun, söz verdim kendime,
    bu yaz sözü tutup, her günümün keyfini çıkartacığım.
    istiyorum ki, yeniden kendimle yol alıp, içimde ki ben'le konuşayım.
    yüzleşeyim.
    çok özlemişim kendimle baş başa kalmayı.
    çok özlemişim güneş'in kavuran sıcaklığında savunmasızca üşümeyi ..
    gök mavinin içinde yok olmayi çok özledim ..

    YanıtlaSil