Gece; "tamam mola ver artık." diyor.
Gündüz; "durma, hiç durma." diyor.
"Ben gündüzü dinliyorum, hep seni düşünüyorum", demiş üstad.
Ben ise üstadın aksine -herşeye ve herkese rağmen- geceyi dinliyor, onun karanlığında kaybolmayı tercih ediyorum.
Gündüzler boğuyor keza.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder